Lopen met of zonder hond ...

Gisteren wou ik dus gaan lopen en na wat vertraging ( bij apotheek en doe het zelver langsgaan terwijl er een spectaculair ongeval was gebeurd wat een rijstrook blokkeerde) was het eindelijk zover. Ik had mij running kleren aan en stond op het punt om mijn oortjes in te stoppen en een afspeellijst op Spotify te kiezen toen ik in de mooie bruine ogen keek van ons allerliefste hondje en de loopzin duidelijk zichtbaar was.

Hierboven een oudere foto om haar mooie ogen te laten zien, de loopzin springt er in deze foto duidelijk niet vanaf ;-)

Maar lopen met hond , toch zeker niet die van mij , is niet hetzelfde als zonder. Mijn hond heeft een eigen wil en een sterke neus en als de neus zegt:"stop , geur" dan is het stop en dan heb ik plots midden in mijn looptraining een krachttraining. Er zijn momenten dat ik sterker ben, een keer zelfs zo sterk dat toen ik omkeer ik nog net zag hoe Luna met een salto mortale werd weggetrokken en gelukkig terug op haar pootjes belandde.

Dus met hond is zwaarder dan zonder hond , maar als je af toe naar haar kijkt en ziet hoe ze ervan geniet, dan geeft dat weer tonnen energie die het lopen eigenlijk ook weer makkelijker maakt.

Dus besluit: als je kan pak af en toe de hond mee en om echt te trainen loop je op andere momenten alleen.